(...) nagle zapomnieć wszystko

 Mogło być tak sielankowo-alkoholowo-z domieszką rock'n'rolla i przemocy...
Ale nie będzie. Mea culpa.
 I chuj.
Wiele bym mogła. Mogłabym nawet wszystko odkręcić.
 Ale to pierdolę.
Bo mi się, kurwa, nie chce. Bo nie widzę powodu, dla którego miałoby się coś zmienić.
 No i sceniariusz znany do bólu. Zawsze taki sam.
 Czy mi szkoda? Tak. Tego, że kolejny raz jest tak samo, przewidywalnie, a sytuacja niczym nie zakoczyła. pierdolony dzień świstaka.
 Ale to jest thrash metal, a nie rurki z kremem.  Into the mosh pit nie wchodzi się trzymając za ręce...
Dlatego przesłucham sobie jeszcze raz cinnamon spider i pójdę zmyć jebiącą acetonem maź z części swoich włosów (baby są jednak pojebane robiąc coś takiego regularnie...). Zrobię sobie kolejny tatuaż i kilka nowych dziur w ciele. To mi wystarczy.
bo jutro już znikam na chwilę. Pakuję majtki z hello kitty, koszulkę informującą żem jest Bitch i spierdalam.
 I jest mi szczerze obojętne co, kogo i dlaczego tutaj zostawiam.

 Swoją drogą, tzw. blogosfera jest kawalkiem niezłego syfu... Tak mi przyszlo do głowy...
Wywnętrzasz się z najbardziej intymnych myśli. Spowiadasz z delikatnych uczuć, odsłaniasz jakieś tam miłości, niepewność, frustracje, czy inne bzdury... Tymczasem taka ja siedzę przed kompem gdzieś na drugim końcu Polski i wszystkie te twoje uczucia kwituję prychnięciem. Albo ironicznym uśmiechem...
 cóż...
albo odwrotnie...
 Taka Dorotka na przykład - czytając o moich Dużych Cyckach nie wyłapie kąśliwej autoironii autorki posta i do końca życia będzie uważała mnie za skończoną idiotkę, prawda?... ;)